zajęcia logopedyczne

Domowe ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne

Ćwiczenia usprawniające wargi:

Ćwiczenia warg pomagają w dokładnej i wyraźnej artykulacji samogłosek oraz głosek p, b, m, w, f. Są one także wsparciem dla utrwalania prawidłowego toru oddechowego, ponieważ wzmacniają mięsień okrężny ust - dzięki czemu dziecko swobodniej je domyka podczas oddychania. balonik – nadymanie policzków, usta ściągnięte (dla urozmaicenia bawimy się w baloniki, które pękają przekłute palcami ).

całuski – usta układamy w „ciup”, „dzióbek” i cmokamy posyłając do siebie buziaki,
chudy lisek – usta wciągamy w głąb jamy ustnej,
zmęczony konik – parskanie wargami,
łakoma rybka– chwytanie ustami drobnych cukierków, chrupek, kawałków skórki chleba, itp.,
klaun – uśmiech od ucha do ucha i dzióbek na zmianę,
rybka – wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają,
straż pożarna – wyraźne wymawianie samogłosek w parach: e o, i u, a u,
pojazdy – naśladowanie poprzez wibrację warg warkotu samochodu, motocykla, helikoptera itp.,
łowienie rybek – przenoszenie za pomocą słomki kawałków papieru z jednej miseczki do drugiej.

Ćwiczenia usprawniające język:

Ćwiczenia te przygotowują język do artykulacji głosek: l, sz, ż, cz, dż, r

konik jedzie– naśladowanie konika wydając odgłos kląskania,
winda – otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą – raz do góry, raz do dołu, stawiając go za górne, potem za dolne zęby. Żuchwa (czyli dolna szczęka) pozostaje nieruchoma,
karuzela – włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę. Usta pozostają zamknięte,
chomik – wypychaj policzki językiem, raz z prawej raz z lewej strony,
malowanie sufitu – pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła,
młotek – wyobraź sobie, że język jest młotkiem i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa,
mycie okna – usta otwarte szeroko, a język powolnym ruchem oblizuje górne zęby – najpierw od ich zewnętrznej strony, a następnie od wewnętrznej,
wspinaczka pod górach – przy szeroko otwartej buzi czubek języka dotyka kolejno górnych zębów (nie przesuwamy języka lecz nim „przeskakujemy” z zęba na ząb),
wąż wygląda z jaskini – język wystawiamy daleko na brodę, do nosa, w stronę prawego ucha, w stronę lewego ucha,
drukarka – przeciskamy język przez zbliżone zęby,
guma do żucia – nadgryzamy zębami trzonowymi boki języka, a następnie jego czubek,
bakalie - przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu rodzynek, pastylek pudrowych, cukierków lub chrupków z wgłębieniem w środku itp.,
pyszności - nutelli, dżemu, sosu itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach.

Ćwiczenia żuchwy:

winda – powoli opuszczamy żuchwę w dół – otwieramy buzię – winda zjeżdża, następnie unosimy do góry, powoli domykamy usta – winda na górę,
ziewanie – bardzo rozluźnia staw żuchwowy,
ziewający lew – szerokie otwieranie ust, jak przy wymawianiu głoski a, zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom,
wiewiórka – górne zęby czeszą dolną wargę ( przesuwamy zębami po wardze), potem odwrotnie – dolne zęby czeszą górną wargę (lekko musimy wysunąć żuchwę do przodu),
hipopotam – nakładamy naprzemiennie górną wargę na dolną oraz dolną na górną (bez angażowania zębów).

Ćwiczenia usprawniające podniebienie miękkie:

Systematycznie wykonywane ćwiczenia podniebienia miękkiego pomagają w wywołaniu i poprawnej wymowie głosek k, g, h. Są również pomocne w redukowaniu nosowania u dzieci np., z przerośniętym trzecim migdałem, po plastyce rozszczepów itp.

teatrzyk - ziewanie teatralne przy szeroko otwartych ustach,
chichoty - naśladowanie różnych śmiechów: ha ha, hi hi, he he, ho ho,
dźwig - zasysanie przez słomkę i przenoszenie kawałków papieru, bibuły, małych naklejek itp.,
spaghetti - wciąganie długiego makaronu,
shake - picie shak’a czy gęstego kisielu przez słomkę (lub innego produktu o podobnej gęstości),
zmęczony piesek – język wysunięty z szeroko otwartych ust, wdychanie i wydychanie powietrza ustami,
chory pajacyk – kaszel z językiem wysuniętym na brodę,
balonik – nabieramy powietrze ustami, zatrzymujemy w policzkach, następnie wypuszczamy nosem,
wiatr – głęboki wdech i wydech ustami, przy zaciśniętych nozdrzach,
niedźwiedź śpi – chrapanie podczas nabierania i wydychania powietrza,
sok – wciąganie powietrza przez rurkę (trzymamy ją ustami, nie zębami),
indyk – płukanie gardła ze słyszalnym charakterystycznym gulgotaniem,
zima – chuchamy na dłonie lub na lustro (i rysujemy tu obrazek),
wymawianie połączeń głosek „k” i „g” z samogłoskami np.: ga, go, ge, gu, gi, gą, gę… i to samo z głoską „k”: ka, ko, ke, ku, ki…;
wypowiadanie sylab: „ak, ok, uk, ek, yk, ik ąk, ęk, aga, ogo, ugu, eke, ygy, iki, ago, ęgę”,
wymawianie sylab: akka, okko, ekke, ukku, ykky, agga,oggo,egge, uggu, yggy.